آخرین پست وبلاگ چندرغاز

چطور وقتی من دوبار در این دو سال، دو مساله بسیار ساده را به او دروغ گفتم، اینقدر از من ناراحت شد؛ در حالی که تمام مدت خودش به من دروغ می گفت که حرف من در زندگی که حرف شوهرش است، به آن عمل می کند؟

اگر اهل عمل به حرف مرد و ولایت بودی، چطور دو ماه از زندگی بریدی و رفتی و نمی خواهی با شوهرت حرف بزنی!؟ بند بند وجودم از این کارت راضی نیست و خود بدان عاقبتت را. پس تو که این را می دانی، این همه بازی برای رسیدن به خواسته هایت بود؟ چرا اینقدر فیلم بازی کردی؟! چرا اینقدر فیلم بازی کردید؟!

و بهترین منتقم خود مالک الملوک است. به او واگذار می کنم.

باز هم اگر برگردد و بفهمد و بگوید چه اشتباهاتی کرده و از دلم در آورد، حاضرم برگردم، اما در هر صورت تصمیم گیری ای که من در آن بیشتر حق داشتم تا خودش؛ و او برای هر دو خودسرانه و به تنهایی تصمیم گرفت، آنهم تصمیمی اینقدر اشتباه را، و این روزها را، نمی بخشم. این نافرمانی اش را نمی بخشم. این زندگی مشترک را به بازی گرفتنش را نمی بخشم. این همه دروغش که زندگی مشترک برایش از همه چیز مهمتر است را، نمی بخشم.

حالا گیریم من یک انسان عادی (که یعنی نمی فهمی شوهر یعنی چه)... خدا را چه می کنی؟ اویی که وجود و خواسته هایت همه به او بر می گردند را چه می کنی؟ اویی که موظفت کرده بیش از سه روز با کسی قهر نکنی را چه می کنی؟ اویی که موظفت کرده این کارها را در زندگی مشترک نکنی را چه می کنی؟

دیگر دوست ندارم در این وبلاگ چیزی بنویسم. دیگر دوست ندارم بنویسم. دیگر وقت صبر است، و به پشتوانه ی خالق صبر خواهم کرد و واگذار به او.